สระเอเสนอหน้ามานั่งเก๊ก                         พ.พานสระอือไม้เอกมาเคียงใกล้ 

หยิบ อ.อ่าง น.หนูมาอยู่ท้าย                      รวมเป็นคำว่า "เพื่อน" ยิ่งใหญ่ให้แด่เธอ 

  

แม้ไม่ได้เจอกันทุกวัน                     แม้ไม่ได้เห็นหน้ากันทุกคืน 

แต่มิตรภาพที่หยิบยื่น                     คือความพอดีของความผูกพัน 

  

ขอบคุณสำหรับสิ่งต่างๆที่มีให้                   ความห่วงใย มิตรภาพที่ดีเสมอ 

ความคิดถึงในยามไม่พบเจอ                    ดีใจเสมอที่เราเป็นเพื่อนกัน 

  

เธอรู้บ้างไหมว่าเพื่อนคนนี้                     คิดถึงเธอคนดีทุกลมหายใจ 

ถ้าเธอไม่รู้ ฉันจะบอกให้                        ว่าฉันนั้นห่วงใยเธอเหลือเกิน 

  

ขอเพียงจริงใจให้กันไว้                   เนิ่นนานแค่ไหน มิตรภาพไม่เปลี่ยแปลง 

น้ำใจไม่เคยแห้งแล้ง                       กอดคอกันไว้ เพื่อนกันตลอดไป 

  

ไม่ว่านานแค่ไหน                           สองใจเราผูกพัน 

รู้ซึ้งถึงคำนั้น                                  สัญญามั่นว่าเราเพื่อนกัน 

  

มิตรภาพกับความเป็นเพื่อน                            เป็นสิ่งที่กาลเวลาพร่าเลือนไปไม่ได้ 

ตราบใดวันคืนยังดำเนินผ่านไปเรื่อยๆ              ความเป็นเพื่อนก็จะคงยิ่งใหญ่เหมือเดิม 

  

มีแรงใจเต็มกระสอบส่งไปให้                       แถมห่วงใยเต็มกระบุงพุ่งไปหา 

ตามด้วยรักและคิดถึงเต็มตะกร้า                   ให้รู้ว่าเพื่อนคนนี้เป็นห่วงเธอ 

  

ใจรู้ว่าเธอแสนดี                          เป็นเพื่อนซี้ในยามเหงา 

มีแต่เธอและเรา                            มีแค่เรา เพื่อน 

  

คำว่าเพื่อนสั้น-สั้น                            แต่สายสัมพันธ์ยาวไกล 

เจอกันอีกเมื่อใด                              กรี๊ดใส่เลยนะ 

  

เป็นเพียงแค่เพื่อนคนหนึ่ง                       ไม่รู้จะหาคำซึ้งจากไหน 

มีให้ได้แค่ความห่วงใย                            และความจริงใจให้กับเธอ 

  

เพื่อนคือกำลังใจ                                         เป็นดวงไฟส่องทางฝัน 

เพราะเธอเป็นอะไรที่ไม่น้อยกว่านั้น             ฉันจึงผูกพันด้วยหัวใจ 

  

ฉันเก็บเธอไว้ในโลกส่วนตัวเสมอ                   ไม่ว่าในสมุดบันทึกหรือในความทรงจำ 

แม้วันหนึ่ง ตัวหนังสืออาจจางหาย                 แต่ความเป็นเพื่อนของเรายังคงอยู่ใน...ความทรงจำ..ของฉัน 

  

 ใจอยากระบายสีให้โลกสดใส                   แทนสีหม่น...ดำคล้ำ...ของบรรยากาศ... 

รักเรา รักษ์โลก ที่เคยงดงาม                   ติดตาม อนุรักษ์... ต่อไป 

  

 เก็บความเขียวของทุ่งหญ้าและป่าไม้               เก็บสีครามน้ำทะเลไว้บนผืนผ้า 

ถ่ายทอดความรักผ่านภาพมา                           แทนวาจารู้ซึ้งถึงจิตใจ 

  

 เมื่อชีวิตถูกจองจำ                        ต้องรับกรรมที่ตนก่อ 

ทุกวันเฝ้าคอยรอ                           อ้อนวอนขออิสรภาพคืน 

  

อยู่ในห้องขังต้องไม่ลืมเลือน                    ไม่บิดเบือนหรือฝ่าฝืน 

อยู่ในคุกหมั่นทำดีให้ยั่งยืน                       รอวันชื่นคืนสู่.....ความเป็นเสรี 

  

ฤดูกาลผันผ่าน                                            อาจเปลี่ยนวันวานตามไปได้ 

แต่ตราบใดที่ภาษายังไม่เปลี่ยนไป                 คำว่า "เพื่อน" เขียนอย่างไร 

ความหมายย่อมเหมือนเดิม 

  

เพราะมีเธอเป็นกำลังใจ                            ฉันถึงได้ห่วงใยถึงเพียงนี้ 

เพราะมีเธอเป็นเพื่อนคนดี                         ฉันคนนี้ ถึงได้อาทร 

  

แม้ว่าท้องฟ้าในค่ำคืนนี้จะมีดาว                 น้อยกว่าเมื่อวานเพียงหนึ่งดวง 

ก็ไม่เห็นเป็นไร                                         เพราะว่าไม่ว่าฟ้าจะสดใสหรือหม่หมอง 

เราก็ยังจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป 

  

เพื่อนคนดี สัญญาว่าจะเก็บเธอคนนี้เอาไว้       ให้อยู่ในความงดงามที่ในใจ 

ไม่ว่าวันไหนก็รักเธอ                                     คิดถึงเธอทุกเวลา 

  

ขอบคุณคำพูดที่เคยปลอบ                       ขอบคุณรักที่มอบให้ฉัน 

ขอบคุณความเป็นเพื่อนนานวัน                ขอบคุณต่อทุกสิ่งที่เธอให้มา 

  

จะผูกพันกับเวลาที่มีให้                         จะห่วงใยเสมอที่ไม่เห็น 

จะฝ่าฟันไปกับเธอถึงร้อนเย็น               จะขอเป็นเพื่อนตายไปด้วยคน 

  

ดีใจที่มีเพื่อนเช่นเธอ                                อบอุ่นกับมิตรภาพที่มอบให้ 

ขอบคุณความช่วยเหลือและห่วงใย              ความผูกพันและอีกมากมาย 

  

คำว่าเพื่อนมีความหมายมากมายนัก                  แปลว่า รัก ภักดี มีใจให้ 

แปลว่า คอย ห่วงหา และอาลัย                           แปลว่า มี อภัยให้แก่กัน 

  

ใครเอ่ยเพจมา                       หน้าตาน่ารัก 

คุ้นๆว่ารู้จัก                            เพื่อนรักของเธอไง 

  

 ดาวที่อยู่บนฟ้าไกล                        เมื่อไหร่เจ้าจะร่วงหล่นลงมา 

บนพื้นดินมิได้เหงาดอกดารา           ยังมีข้าอยากเป็นเพื่อนคอยปลอบใจ 

  

เวลายิ่งนานเท่าไหร่                       ใจเรายิ่งผูกพัน 

เพียงคำว่า "เพื่อน"                        คำเดียวเท่านั้น 

ก็ทำให้เรามั่นใจ 

  

 ไม่มีทางรู้เลย                               ว่าเวลาจะเปลี่ยนหน้าตาเธอไปแค่ไหน 

แต่ที่รู้อย่างหนึ่ง                             คือเพื่อนจะสื่อถึงกันได้ด้วยใจ 

สรุปว่าเจอกันเมื่อไหร่                    เราจะจำกันได้ทันที 

  

ขอบคุณโชคชะตา                          ที่ทำให้เราได้พบกัน 

ขอบคุณวันเวลา                             ที่ทำให้เรามีกันและกัน 

และขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง            ี่ททำให้ฉันมีเพื่อนที่ดีอย่างเธอ 

  

ไม่อาจเอาถ้อยคำใดมาแทนหัวใจของความเป็นเพื่อน      ไม่ว่าเวลาผ่านกี่ปีกี่เดือน 

เราต่างยังอยู่                            เป็นอยู่ตรงนี้ 

  

แม้จะจากกัน                                 นานแค่ไหนจะเจอเพื่อนใหม่อีกกี่คน 

อยู่คนละที่คนละแห่งหน                  โลกจะวกวนเจอคนอีกมากเท่าใด 

ยังเก็บเธอไว้เป็นเพื่อน                   ไม่อาจลืมเลือนเธอ 

  

ยามใดเพื่อนนั้นรู้สึกท้อ                        เพื่อนจงอย่าเหม่อมองข้ามตัวฉัน 

ฉันจะให้กำลังใจที่สำคัญ                     เปลี่ยนท้อนั้นให้เป็นความมานะเอย 

  

เหม่อมองไปบนท้องฟ้าไกล                    เพื่อนเอ๋ยไฉนต้องไกลห่าง 

เหลือเพียงแต่ความอ้างว้าง                     คิดถึงฉันบ้างนะเพื่อนเกลอ 

  

หลับตาลงเถอะเพื่อน                        แก้มเปื้อนจะเช็ดน้ำตาให้ 

วันเวลาอาจพรากเราจากไกล             ไกลหรือใกล้ยังเป็นเพื่อนอยู่เหมือนเคย 

  

จากวันแรก ต่างแปลกหน้า มาพานพบ           มาประสบ คบกัน เป็นมั่นหมาย 

ต่างช่วยกัน ยื้อยุด จุดประกาย                       สู่จุดหมาย ร่วมกัน ในวันนี้ 

  

วันที่เรา ทุกคน ได้มุ่งมั่น                         ช่างเป็นวัน ที่เลอเลิศ ประเสริฐศรี 

สมเป็นวัน ที่พรากเพียร มาสี่ปี                 ให้น้องพี่ ญาติมิตร ได้ชื่นชม 

  

ถึงวันรับ ปริญญา แล้วสินะ                      วันที่จะ ลืมทุกข์ ให้สุขสม 

วันที่จะ ปล่อยใจ ไปตามลม                     ปล่อยให้จม บนความสุข ที่เพียรมา 

  

เมื่อลืมตา แล้วไย นัยน์ตาเศร้า               เจ้าความเหงา มาเรียก มาเพรียกหา 

ถึงเวลา ต้องกล่าวคำ ว่าอำลา                 จากเพื่อนยา ไปพบโลก ขอ...โชคดี 

  

โอ้เพื่อนแก้วจะถึงแล้วเวลานี้                   เวลาที่ต้องจากยากหนักหนา 

เมื่อเพื่อนเราจำต้องกล่าวคำลา                เอยวาจาว่าลาลาล้าลาลา 

  

ในความหลังครังเก่าเรายังนึก               หวนรำลึกได้มากมายเหลือหลายหนา 

ทั้งในด้านการเรียนพากเพรียรมา          ในวิชาอาจารย์โหดโหดสุดทน 

  

แต่ด้วยความสามัคคีมีมากนัก                เพื่อนที่รักมักช่วยได้มายขัดสน 

เอาตัวรอดมาด้วยกันทุกคน                    ทุกตัวตนเป็นสุขสนุกกัน 

  

ในเรื่องเล่นเราก็เล่นกันเต็มที่                 ได้เป็นที่สนุกแสนสุขสันต์ 

แต่เมื่อครามที่เราจำจากกัน                     หวังคืนวันที่ผ่านมาจงตราตรึง ...... ไปตลอดกาล 

  

 .....วันลา..... 

ยามที่ลมพัดเมื่อปลายหนาว                         ดอกทองกวาวเริ่มบาน 

สีแดงส้มเหมือนส่งสัญญาณ                         ให้ขับขานร้องเพลงอำลา 

วันที่เคยร่วมเรียนร่วมเล่น                            ยังคงเห็นจำได้ติดตา 

แต่ยังมีหนทางข้างหน้า                                ให้ฟันฝ่าหาฝันวันใหม่ 

มาดื่มเหล้าจากแก้วเดียวกัน                        ให้น้ำจัณฑ์นั้นแทนน้ำใจ 

จากวันนี้พบกันวันใหม่                                 จดจำไว้พวกเราชาวเกียร์ 

  

ในความฝันที่ยังมีเพื่อนอยู่                     ไม่อาจรู้มีคุณค่ามากแค่ไหน 

แต่คำๆนี้มีให้เพื่อนตลอดไป                   ความจริงใจที่มีให้จะคงเดิม 

  

ถ้าคิดก็คิดถึง                                            ครั้งหนึ่งซึ่งเคยเสียว 

ไม่ได้คิดทะลึ่งแต่คิดถึงจริงๆเชียว              คิดถึงตอนนั่งเสียวบนรถไฟเหาะตีลังกา 

  

ไม่ว่าเธอจะอยู่ไกลกี่ไมล์ฟ้า                    ให้รู้นะว่าฉันยังส่งใจไปถึง 

ให้เพื่อนรักได้รู้ไว้อย่างนึง                       ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่คอยห่วงใย 

  

กว่าจะมีเพื่อนที่ดีไม่ใช่เรื่องง่าย                   ความทรงจำมากมายในใจฉัน 

ฉันจะเก็บเอาไว้เป็นของสำคัญ                      เพราะว่าเราผูกพันกันเหลือเกิน 

อาจจะต้องห่างไกลกันสักครั้ง                        ขอให้เรายังไม่ห่าง 

การมีเพื่อนไม่ใช่เรื่องบังเอิญ                        แต่ส่งข่าวมาบ้างก็เกินพอ

กลับสู่เมนูหลัก