อิจฉาเครื่องบินที่อยู่ใกล้แอร์พอร์ต     อิจฉาปรอทที่อยู่ใกล้คนไข้
อิจฉาเส้นเลือดใหญ่ที่อยู่ใกล้หัวใจ     อิจฉาใครๆที่อยู่ใกล้เธอ

เพจนี้จะยิ้มเมื่อเธอตอบรับ     เพจนี้จะตอบกลับเมื่อเธอคิดถึง
เพจนี้จะมีค่าเมื่อเธอคำนึง      เพจนี้จะมาถึงเมื่อเธอต้องการ

 นั่งหมุนนาฬิกา       แต่เวลาไม่หมุนตามใจฉัน
เมื่อไหร่จะได้ถึงวัน      ที่เราพบกันอีกที

 ไม่ต้องเป็นคู่กรรมเก่า      แค่เรามีกันเป็นใช้ได้
ไม่ต้องให้ของขวัญด้วยโลกทั้งใบ     แค่ความจริงใจเท่านั้นพอ

ถ้าลากเส้นตรงแห่งความสงสาร     มาตั้งฉากกับความห่วงใย
ผลลัพธ์ที่ได้คือความจริงใจ      ที่ฉันมอบไว้ให้แก่เธอ

นั่งคิดอยู่หลายนาที      เผื่อจะได้อะไรดีๆมาเพจหา
แต่ก็ไม่รู้จะเพจอะไรมา      เอาเป็นว่าเพจมาทักทายก็แล้วกัน

รู้มั้ยเมื่อไหร่ที่ใจเราขาดจากกัน     คงคิดถึงวันที่มีความหมาย
เธอเป็นคนเดียวที่มีค่าทางใจ      ไม่เคยมีใครดีเหมือนเธอ

แม้เธอไม่เคยบอกถึงความรู้สึกที่มีต่อฉัน    ให้เข้าใจได้ทั้งหมด
ก็อย่าคิดว่าฉันไม่เคยรับรู้ถึงการกระทำที่เธอแสดงออก  อย่างเสมอต้นเสมอปลาย
ทำไมทำให้ฉันรู้ถึงความหมาย    ของมิตรภาพที่เธอมีให้เป็นอย่างดี

 ขอเป็นใครที่มีความหมาย      ไม่ต้องมาก ไม่ต้องมาย
แค่ทำให้เธอห่วงใยได้     ก็เพียงพอ

ถ้าคุณผ่านมาให้เห็นก็อุ่นใจ      ฉันไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้
 ขอแค่สายตาอาทรที่คุณมี      ฉันก็เก็บไปฝันดีได้ทุกคืน

แค่ความรู้สึกที่อ่อนไหว      มันเบ่งบานอยู่ในใจของเธอและฉัน
เฝ้าถนอมให้เติบโตขึ้นทุกวัน     ให้เป็นความผูกผันระหว่างใจ

เก็บเกี่ยวดอกไม้ที่ปลายฟ้า      จุดหมายถึงเธอคนไกลตา
ย้ำว่าที่ห่างหายยังห่วงใย

ถึงจะอยู่ไกลกันห่างพันโยช     ขอเธอโปรดจงเข้าใจ ห่วงใยเสมอ
อยากไปเยือน อยากไปพบ ประสบเจอ     อยากมีเธออยู่เคียงข้างตลอดไป

ฉันขอมากไปหรือปล่าว      ถ้าอยากมีเธอตรงนี้
ขอเพียงมีวันที่ดี       ให้มีแต่เธอกับฉัน

ไม่อยากเป็นคนสำคัญของเธอ     เพราะรู้ตัวเสมอว่าฉันไม่ใช่
ไม่อยากเป็นคนที่เธอรักสุดหัวใจ     แค่รู้ไว้ว่าฉันไงห่วงใยเธอ

ฉันมีความฝันของฉัน      มีวันเวลาที่มีค่า
มีความตั้งใจในสายตา      มีศรัทธาจะลงมือ
แม้ห่างๆกำลังใจ       ไม่มีสิ่งใดยึดถือ
กำลังใจเล็กๆที่มีอยู่เสมอ      ก็คือเธอที่ฉันถือเป็นหัวใจ

วันนี้ เป็นวันดี       ฉันก็เลยมีหัวใจจะให้
 อย่าถามเลยนะ ว่าเนื่องในโอกาสอะไร    ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้เป็นวันดี

หัวใจไม่ใช่กระดาษที่ว่าขาด      แล้วมาแปะมาต่อ
หัวใจอยู่ถัดลงมาจากคอ      ควรต่อประสาทเป็นดวงเดียว

กะจะเขียนจดหมายส่งไปหา      แต่กลัวไปรษณีย์ส่งไม่ถึง
เลยส่งข้อความทางเพจไปหาใครคนนึง    เป็นคำซึ้งถึงเธอ

ถ้ามีเงิน 5 ล้านบาทจะซื้อบ้านให้เธอ     ถ้ามีเงิน 5 สิบบาทจะซื้อขนมให้เธอ
แต่ตอนนี้กระเป๋าเบา เหลืออยู่ 1 บาท     เลยเพจมาแทน

ท้องฟ้าสีฟ้า       ทุ่งหญ้าสีเขียว
ดอกไม้ดอกเดียว       เก็บไว้ให้เธอ
น้อยไปหรือเปล่า       เก็บมากลัวจะเก้อ
ถึงอย่างไรก็ให้เธอ       แม้จะมีเพียงดอกเดียว

  อยากเป็นอุลตร้าแมน      แก้มแดงๆใสๆ
แล้วเธอล่ะอยากเป็นอะไร      เป็นสัตว์ประหลาดดีไหม จะได้เจอกัน

 เธอเป็นผักบุ้ง ฉันอยากเป็นเต่า     เธอเป็นไดโนเสาร์ ฉันอยากเป็นมนุษย์หิน
เธอเป็นกีตาร์ ฉันขอเป็นไวโอลิน     เธอเป็นอะลาดิน ฉันขอเป็นตะเกียงเคียงคู่เธอ

ได้เวลาที่จะต้องเตรียมตัวสอบ     เป็นคำตอบจากคำตอบ "หายไปไหน"
ไม่เพจมาเพราะอ่านหนังสือคงเข้าใจ    แต่จะพยายามให้เวลาเพจหาเธอ

ถ้าเป็นเก้าอี้ต้องมี 4 ขา      เป็นกีตาร์ต้องมี 6 สาย
เป็นเจ้าหญิงต้องมีเจ้าชาย      ฉันคงไม่เดียวดาย..........ถ้ามีเธอ

อ้อมแขนตระคองกอด      ร้อยคำปลอบจากดวงใจ
อกอุ่นกว่าสิ่งไหน       อบอุ่นในรักแม่เอย

  ฉันไม่ใช้คนดีจนสุดซึ้ง      แต่ไม่ถึงกับเลวจนเหลว
เมื่อเธอบอกให้เห็นจะเป็นไร     ฉันและเธอจึงได้เข้าใจกัน

วันเอย...วันเก่า ๆ       ถึงวันเหงา..วันก็งามด้วยความรัก
ถึงวันเศร้า..วันก็สวยด้วยรักที่ผลิบาน     แม้วันที่ต้องร้าวรานกับการรอ
อยากบอกคน...ที่เคยดี      นับแต่นี้จะไม่มีวันคอยสานต่อ
ขอจบบทเพลง...บรรเลงพ้อ      เพราะจะไม่รอจนถึงวันที่..อาจไม่มีเธอ

 แชมพูต้องคู่กับหัว      ถ้าเป็นตัวต้องคู่สบู่
เกิดเป็นคนต้องมีคู่       อยากจะอยู่เป็นคู่ของเธอ

ไม่รู้จะเพจอะไรไปบอก      ไม่อาจบอกคำใดให้รู้
แม้ว่าเธอนั้นจะอยากดู      อยากอยู่เป็นคู่เธอตลอดไป

ก็แค่ใครสักคนคอยเข้าใจ      แค่ใครสักคนที่คอยห่วงหา
ใครสักคนที่คอยพูดจา      เมื่อเวลาที่ทุกข์ใจใครสักคน
อาจเป็นเธอหรือเป็นใครได้ทั้งนั้น    อยู่ข้างฉันในเวลาที่สับสน
คอยปลอบใจให้หายจากทุกข์ทน     ขอเป็นคนที่จริงใจใครสักคน

อยากเข้าไปกระซิบที่ข้างหูแต่กลัวเธอไม่ยอม    จึงฝากเพจมาบอกว่าถึงอย่างไรใจเราก็สื่อกันได้

ฝากความจริงใจไว้ที่ replay      อยากให้เธอเท่ห์เหมือนกับกุ๊ชชี่
อยากให้เธออยู่เป็น versace ที่แสนดี     เพื่อเป็นอามานี่ของฉันตลอดไป

คุณผ่านมาเพียงแค่ให้รู้จัก      ใช่ผ่านมาให้ฉันรักซะที่ไหน
แต่เปล่าเลยใช่ว่าจะเสียใจ      เพราะไม่ได้อ่อนไหวขนาดนั้น
ยอมรับว่าชอบก็ชอบคุณ     ก็เพราะคุณอบอุ่นสำหรับฉัน
แต่ไม่เคยคิดว่าจะผูกพัน      คุณจากไปก็จบกันเท่านั้นเอง
ฉันขออยู่ตรงนี้       จะได้ไม่มีความผิดหวัง
ไม่อยากเข้าใกล้ไปกว่านั้น      เกรงความฝันจะแตกร้าว
ฉันขออยู่ห่าง ๆ       มองดูเธองดงามอยู่อย่างเก่า
เก็บเพียงความผูกพันของสองเรา                                ไว้เป็นเงาของฉันจนวันตาย

แอบมองอยู่ตรงนี้       ส่งความรู้สึกดีดี..ไปให้เสมอ
มีความสุขอยู่แค่นี้ที่ได้เจอ      แม้ไม่อาจอยู่ใกล้เธอ " ไม่เป็นไร "

แอบชอบเธออยู่       เธอจะรู้บ้างไหม
แต่ช่างเถอะไม่เป็นไร      ขอแค่ได้"แอบชอบ"เท่านั้นก็พอ

เจอใครมาก็มาก       แต่ขอฝากใจดวงนี้
ให้เธอผู้โชคดี       จับจองที่ของหัวใจ

 แอบห่วงใย...แอบห่วงหา      แอบศรัทธา...แอบฝันใฝ่
แต่...เพราะเราต่างกันเกินไป      กุหลาบแดงดอกนี้ไซร้...มิอาจบาน...

นับแต่วันที่เราได้รู้จักกัน      ฉันอาจจะไม่ได้อะไรดีๆที่เธอพอใจ
แต่ก็ขอให้รู้ไว้ว่าที่ไม่ได้ทำไป    เพราะยังสงสัยในตัวเองและตัวเธอ
สงสัยตัวเองว่าเหมาะสมไหมกับเธอ     และสงสัยในตัวเธอว่าเธอคงอยู่สูงเกินไป
เลยทำอะไรไม่เต็มที่      แต่มาเวลานี้ถึงแม้ฉันจะเป็นเช่นไร
แต่ก็อยากจะทำให้เธอได้เห็นใจ     กับคนๆนี้ที่ไม่เคยมีใคร
 และตั้งใจจะยอมมอบใจให้กับเธอ

หัวใจเธอมีกี่ห้อง       ขอจองทั้งหมดได้ไหม
อย่าคิดค่าเช่าแพงเกินไป      ถ้าอยู่แล้วสบายใจ
ขออยู่ตลอดไปก็แล้วกัน....

ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า      แต่ใจก็คอยเป็นห่วง
บางครั้งบางทีก็หวง      อยากเป็นคนเดียวที่คอยห่วงใย
ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า      แต่อยากให้รับรู้ว่าใส่ใจ
ไม่อยากให้เขามีใคร      มาคอยห่วงใยนอกจากฉัน - " คนเดียว "

หัวใจดวงนี้ไม่มีอะไร      แต่มันมีไว้เพื่อใครบางคน
หัวใจดวงนี้บางครั้งสับสน      เพราะใครบางคนไม่เคยสนใจ

ไม่ว่าเธอจะอยู่ส่วนไหนบนโลกใบนี้     ให้เชื่อเถอะว่าความรู้สึกดีๆจะไปถามหา
จะมองเห็นได้หรือไม่ด้วยสายตา     ภาพของเธอจะชัดเจนทุกเวลาในหัวใจ

แม้เราจะไม่ได้แก่ด้วยกัน      แต่...ก็รู้ว่านี้คือทางที่ดีที่สุดของคำว่าเรา
ขอให้รู้น่ะลมหายไจของ (ชื่อคนเพจ )    ก้อยังคงมี...สัมผัสอยู่เสมอ

ยังไม่มีอะไรจะบอก      ก็ยังไม่มีอะไรจะเอ่ย
เธอไม่ถามฉันจึงไม่ได้เปรย      ที่เฉลยอยู่ในดวงตา

รู้จักคนประมาณล้านเจ็ด      แต่ไม่อาจเพจหาทุกคนไหว
จึงเลือกเพจเฉพาะคนที่ถูกใจ      รู้แล้วใช่มั๊ยว่าคือเธอ

How far is near,       How near is far,
If you are looking up in the sky,     we are looking at the same star.

Forget me is up to u,      forget u I never do

ยุคนี้คือยุคสุดประหยัด      ถ้าเจ้าจัดในกลุ่มของเศรษฐี
อยากให้เจ้าอย่ามัวหลงกับชีวี     ทำหน้าที่ประหยัดช่วยชาติไทย

ฉันนี้มีเธอโลกนี้สุกใส      มีเธออยู่ใกล้ฉันนี้มีพลัง
ตราบใดมีเธออยู่เสมือนต้องมนต์ขลัง     ชีวิตสุขสมดั่งฟ้าใสไร้เมฆบัง
มีเธอฉันมีสุข ไร้ทุกข์ไร้สิ้นหวัง     เกิดเป็นคู่ชีวิตกับเธอช่างสุขจัง
อยากจีรังยั่งยืนกับเธอชั่วชีวี

โอ้ว่าเราแสนเหงาแสนหนาวเหน็บ     โอ้ความเจ็บในจิตใจเกินนึกฝัน
โอ้ดวงดาวยังพลอยเศร้าในจิตพลัน    โอ้เรานั้นเปลี่ยวเหงาล้นอุรา

ผีเสื้อ ดอกไม้ ใบหญ้า     ข้าอยากรู้ว่าเจ้าอยู่หนใด
มีคนเคยบอกว่าเจ้าหายไป     หายไปพร้อมกับน้ำใจของคน

ยอมรักเธอทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไม่ได้อะไร     ยอมทุ่มเททั้งใจทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอมีใครที่ไม่ใช่ฉัน
ยอมทุมเทแม้เธอไม่เคยเห็นความสำคัญ    เคยถามตัวเองเหมือนกันว่าที่ทำไปนั้น ทำให้ได้อะไร

เจอเธอวันนี้ อยากเจออีกทีวันหน้า     วันนี้ต้องจากลา แต่วันหน้าขอเจออีกที

ทำไม เธอจึงมาโกรธ       มาโทษฉันเป็นคนผิด
ลองหันมาคิดสักนิด        เราผิดแน่เหรอเธอจึงโกรธ

ก็เคยคิดอยากให้มีคนคอยปลอบ     ชอบน๊ะชอบให้มีใครอยู่ใกล้ ๆ
คิดน๊ะคิดอยากให้เธอคอยปลอบใจ     คอยห่วงหา คอยห่วงใย ให้อาทร

ฝากหัวใจนิดๆ       ฝากเครื่องเพจน้อยๆ
ฝากข้อความเป็นร้อยๆ     สู่ใจดวง น้อยๆของเธอ

หากต้องสูญเสียทุกอย่างในวันนี้     อยากจะขอแค่มีเธอคนดีจะได้ไหม
ไม่ขออะไรมากแค่มีเธอคนนี้คอยห่วงใย    จะไม่หวั่นไม่ท้อใจแค่มีเธออยู่ใกล้ก็พอ

Smart people learn from experience    Wise people learn from experience of other

Time goes faster,       Smile comes easier
and My heart is happier,      When we're together.

เหลือเวลาอีกไม่กี่วัน      ฉันก็ต้องจากที่แห่งนี้ไป
อยากจะเก็บแต่สิ่งดีๆไว้      ให้คงอยู่ในใจไปนานๆ
การที่ฉันได้เจอกับเธอนั้น      มันก็เป็นสิ่งที่ดีในใจฉัน
แม้เวลาจะผ่านไปกี่คืนวัน      ฉันก็ยังจะเก็บเธอไว้ในใจ
แต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงค้างคาอยู่      คืออยากรู้เธอชอบฉันบ้างไหม
เป็นคำถามที่อาจตรงเกินไป      แต่อยากบอกให้เธอรับรู้ว่า
หากเธออ่อนล้าฉันจะอยู่ข้างเธอ ...................

ขอบใจในสิ่งที่เธอให้     เข้าใจในสิ่งที่เธอทำ
ตอกย้ำในสิ่งที่เธอเป็น     ชี้ให้เห็นถึงสิ่งในใจเธอ

รู้แล้วว่าเธอไม่สนใจ      แต่ทำไมห่วงใยอยู่เสมอ
ยามนั่ง ยามนอนก็พร่ำเพ้อ      เรียกหาเธอจนโอเวอร์..ซะเกินเหตุ

รอเธอ...นั้นมานาน...     รอนงคราญผ่านเข้า....มาหาฉัน...
รอมานานแสนนาน..ผ่านคืนวัน...    เธอคนนั้น..คือใจฉัน...ที่หายไป

 แม้ดาวดับ ลับฟ้า ก็จงปลง      ฟ้ายังคง เป็นฟ้า มิหน่ายแหนง
ก็ยังมี อาทิตย์ จันทร์ เป็นเพื่อนมิคลายแครง    ยังส่องแสง เคียงคู่ฟ้า นภาพราว
 
เปรียบตัวเอง เป็นดั่งเช่น ต้นไม้     มีนกกาอาศัย เพื่อพักผ่อน
ถึงเวลาย้ายถิ่น ก็ต้องจร      อย่าเว้าวอน ครวญหา ไม่กลับคืน

เสียงเพจนี้คือทักทายหมายสะกิด     แต่ถ้าปิดเสียงเรียกเป็นสั่นไว้
ก็ขอให้สั่นสะเทือนถึงข้างใน          ถึงหัวใจให้รู้ว่าเราเพจมา

ความตายเป็นสิ่งที่หนีไม่ได้      แต่ความในใจใครๆก็อยากจะพูด
แล้วคนเรามักจะพูดกันแต่ว่า     "กว่าจะรู้สึกตัวก็สายเสียแล้ว"
ได้โปรดอย่าพูดว่า       อยากจะย้อนเวลากลับไป

เพจเอยเพจน้อย ...       เสียงเจ้ายังค่อยเร่งหน่อยหนา ...
จะได้รู้ว่าใครเพจมา ...      เพื่อบอกว่า....นะเธอ

แม้สุดหล้าขอบฟ้าเมฆาไหน      ก้นสมุทรกลางไพรสุดใจฝัน
ก็มิอาจกลั้นคิดถึงมีให้กัน      พร้อมสัมพันธ์สื่อรักจากดวงใจ
ถึงโรคสิ้นดวงจันทร์ตะวันลับ     พิภพดับสมุทรเลื่อนสะเทือนไหว
 ตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจ      ก็ไม่ขอมีใครนอกจากคุณ

ท้อแท้ก็หลายครา       เสียน้ำตาก็หลายครั้ง
กับชีวิตไม่จีรัง       กับความผิดหวังของหัวใจ
ร้องไห้ก็หลายที       อย่างไม่มีทางแก้ไข
ช่างมันเถอะหัวใจ       นานไปก็ดีเอง........

เฮ้เธอนี้ฉันมีอะไรบอก ...      ไม่ได้หรอกเรื่องจริงจริงนะนี่ ....
ในหัวใจของฉันนะคนดี ...      เธอคนนี้นั่งปุ๊กลุกซุกข้างใน ...... ช่วยด้วยมดขึ้น

คนใจร้ายลืมได้ใช่เรื่องยาก     แต่ลำบากยากจะลืมแสนขื่นขม
กว่าจะเก็บเข้าลิ้นชักหักอกตรม                แสนขื่นขมเพราะยังรักจักทำไง

สายรุ้งยิ้มหวาน       วันวานก็สดใส
พัดพาสองใจ       พัดไป...พัดมา

ฉันยังนึกถึงความหลังครั้งวันเก่า     วันที่เราสองคนนั้นเคียงคู่
ที่เราอยู่ข้างกันไม่ห่างเหิน      แต่วันนี้เธอนั้นดูหมางเมิน
ไม่อยากเดินข้างฉันอีกต่อไป     อยากจะไขความจริงให้รู้แน่
ถ้าหากแม้เธอนั้นมีคนใหม่      ไม่ใช่ฉันคนนี้ไม่เป็นไร
รู้ไว้ใจยังห่วงเธอทุกเวลา

อยากจะฝากสายลมไปให้เธอรู้     ฉันจะอยู่คู่เธอไม่ไปไหน
แม้ตัวฉันจะไปอยู่ไกลแสนไกล     รู้บ้างไหมใจเราไม่เคยห่างกัน

เธอหรือใครคือคนที่ฉันหา      คนที่มารักษาใจให้กับฉัน
คนที่จะจริงใจให้แก่กัน      ไม่มีวันทิ้งฉันให้ปวดใจ

ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า      แต่ใจก็คอยเป็นห่วง
บางครั้งบางทีก็หวง      อยากเป็นคนเดียวที่คอยห่วงใย
ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า      แต่อยากให้รับรู้ว่าใส่ใจ
ไม่อยากให้เขามีใคร      มาคอยห่วงใยนอกจากฉัน " คนเดียว "

ฉันรู้ว่าเธอกำลังเลือก      ระหว่างฉันกับผู้หญิงอีกคน
เธอเองก็คงสับสน       เพราะผู้หญิงอีกคนก็แสนดี
ไปเถอะไปหาเขา       เรื่องของเราให้จบเพียงแค่นี้
ความรู้สึกเก่าๆที่เคยมี      จะเป็นความรู้สึกที่ดีตลอดไป

 กระซิบเสียงเคียงจิตคิดสับสน    เธอเป็นคนสร้างใจให้เราหนอ
แต่นานไปคนสร้างไม่ยอมรอ              เราเติมใจไม่พอเธอเลยไป
 ใจของเราใยต้องให้คนอื่นเติม    ใจเราเสริมความแข็งแกร่งได้เองหนอ
หากชีวิตทั้งชีวิตจะต้องรอ      ก็จงขอชีวิตเป็นของตน

ใต้สนใหญ่ไถ่ถามพ่อหนูน้อย     ช่วยแจ้งหน่อยอาจารย์ท่านไปไหน
เด็กน้อยส่ายหน้าว่าจนใจ      มิรู้ท่านไปแห่งใดในพงพี
คงลัดเลาะเสาะหายาป่า      ตามภูผาทางเหนือเทือกเขานี่
แต่ควันเมฆควันหมอกคลุมคีรี     เสียดายที่มิได้พบสบสมใจ

นอนก่ายหน้าผากร้อน      จำต้องนอนเพราะพิษไข้
หากมีเธอแนบกาย       โรคภัยหายเธออยู่เคียง

สิ่งเดียวที่พอมี....       และว่าดีพอจะให้
เขาเรียกกันว่า...หัวใจ      สิ่งเดียวกับที่ใคร ๆ ใช้รักกัน
มันอาจไม่มากมาย       คำนิยามความหมายสั้น ๆ
คือเป็นสิ่งที่เขาไว้ให้คนสำคัญ      และคุณค่าของมันในสายตาฉัน
ก็คือ............       ไม่อาจแบ่งปันได้เกลื่อนตา

กินข้าวไม่อิ่ม       กินไอติมไม่อร่อย
อยากให้เธอช่วยหน่อย     เพจมาหาบ่อยๆฉันคงหายดี

มีสายใยพาดผ่านสะพานฟ้า     เธอไกลตาแต่ใกล้หัวใจฉัน
มันไม่เคยเลือนลางแม้ห่างกัน    จะถนอมความผูกพันฉันสัญญา

อยากเป็นหมอนให้เธอกอด     อยากเป็นทามาก๊อดไว้ให้เธอดูเล่น
อยากเป็นแอร์คอนดิชั่นพัดให้เธอเย็น    อยากเป็นรถเข็นทำฝันของเธอให้เป็นจริง

เปรียบตัวเธอดั่งเสื้อผ้า     ไบโอแทคสีฟ้าคือตัวฉัน
ความคิดถึงคือแอทแทคผันรวมกัน    กลายความฝันฉันและเธอเป็นหนึ่งเดียว

ถึงเธอจะไม่ใช่ผักบุ่งที่ฉันชอบ    ถึงเธอจะไม่ใช่หมูกรอบที่แสนอร่อย
ถึงจะไม่ได้เจอกันบ่อยๆ     แต่อย่างไรก็จะคอยห่วงใยเธอ

ให้กำเนิดคอยดูแลไม่เคยห่าง     ช่วยนำทางไปสู่จุดมุ่งหมาย
เมื่อผิดพลาดก็ตักเตือนเหมือนรู้ใจ    ไม่มีใครยิ่งใหญ่เท่าแม่เรา

เธอเท่านั้นคือความอบอุ่นที่ฉันคนนี้มอบให้ไว้   สัญญานะว่าจะมั่นคงตลอดไป
แม้เวลาจะผ่านเลยไป     สองเราจะยังคงเดิม

ไม่รู้จะเรียกความรู้สึกนั้นว่าอะไร    รู้แต่อยากให้เธออยู่ใกล้ยามอ่อนล้า
รู้แต่ต้องเป็นห่วงทุกทีที่เธอไกลตา    และรู้ว่าวันเวลามีค่าถ้ามีเธอ

ก่อนเข้าห้อง ICU ในวันนี้     ส่งใจถึงกันสักนาทีจะได้ไหม
ส่งจิตใจถึงกันยามห่างไกล     หมอเริ่มผ่าเมื่อไหร่
อุ่นใจเหลือเกิน

กับความรู้สึกดีๆในวันเก่า     ที่พวกเราเคยเล่นเคยร่วมฝัน
จนวันนี้เหลือเวลาไม่กี่วัน     ความผูกพันของเรายิ่งเพิ่มพูน

คำบางคำที่อยากพูดออกไป     แต่ทำไมไม่รู้มันไม่กล้า
บางครั้งอยากบอกเธอด้วยสายตา    แต่กลัวว่าเธอจะไม่หันมามอง

ทุกๆทีที่ฉันมองเธอคงรู้     แต่ฉันคงไม่ได้อยู่ในสายตา
ฉันเลยได้แต่เหม่อมองหา     ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหนกัน
บางครั้งที่เห็นเธออยู่กับเพื่อน    ฉันก็เตือนตัวเองอยู่ทุกวัน
ว่าคงไม่มีทางจะเป็นฉัน     ที่เธอนั้นจะหันมาสนใจ

อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้     ไว้ตรงที่มีเธอและฉัน
กับความรู้สึกที่ดีในวันวาน     ทุกคืนวันจะเก็บไว้ในความทรงจำ

เรื่องวานนี้ที่เราได้คุยกัน     เก็บไปฝันละเมอไม่ยอมตื่น
ดูแจ่มใสร่าเริงสดชื่น     ดูเริงรื่นกว่าวันอื่นที่เคยเห็น

การที่ฉันเพจหาเธอบ่อยๆ     กับการคอยมองเธออยู่ทุกวัน
บวกกับการให้ของกับเธอนั้น    ทำให้เธอรำคาญฉันหรือไม่
เธอรู้สึกยังไงก็บอกมาเถอะ     แม้ต้องเจอะกับคำตอบรูปแบบไหน
ฉันก็ยอมพร้อมที่จะทำใจ     เพียงให้เธอตอบมาจะรับฟัง

เก็บความรู้สึกที่มีอยู่ในใจ     ไม่อยากบอกใครให้รับรู้
ว่าอยากเป็นคนที่ได้เคียงคู่     จะคงอยู่ข้างกายเธอตลอดไป

ได้ยินข่าวว่าเธอไม่สบาย     รู้บ้างไหมว่าใครคอยเป็นห่วง
ดูทุกข์ร้อนวุ่นวายใจทั้งดวง     เพราะว่าห่วงเธอมากนะคนดี

เมื่อวานเห็นเธอไม่สบาย     เป็นอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้
อยากเข้าไปไต่ถามคอยดู-     แลอาการอยู่ข้างๆไม่ห่างกาย

ตั้งแต่เช้าเห็นเธอซึมๆไป     ไม่รู้เป็นอะไรมากหรือเปล่า
ไม่สบายหรือว่าง่วงหรือเธอเหงา    อยากจะเข้าไปถามแต่ไม่กล้า

วันนี้เธอเป็นอะไรก็ไม่รู้     นั่งเหลียวดูมองหาคนรอบข้าง
อยากเป็นคนที่เธอมองหาจัง     จะคอยนั่งเป็นเพื่อนเธอไม่ห่างเลย

ขอบคุณกาลเวลาที่พาฉันมาพบเธอ    ขอบคุณเพื่อนเกลอที่ช่วยแนะนำ
ขอบคุณความทรงจำอันน่าประทับใจ    ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่มีให้
ขอบคุณน้ำใจไมตรี     ขอบคุณความรู้สึกดีๆที่ต่างมีให้กัน
ขอบคุณโลกใบนี้ที่มอบรักให้กับฉัน    ขอบคุณอาทิตย์และจันทร์ที่ทำให้มีวันคืน
ขอบคุณเมฆที่ลอยอยู่บนฟากฟ้า    ขอบคุณบรรดาดวงดาวน้อยใหญ่
ขอบคุณกำลังใจที่ต่างมอบให้กัน    ขอบคุณความฝันที่ทำให้ฉันมีเธอ

จากกันไปแสนไกล      ไม่มีอะไรมาฝาก
มีแต่ความห่วงใยม๊ากมาก     มาฝากแด่เธอผู้เดียว

แม้ไม่มีท้องฟ้ากว้างใหญ่     แม้ไม่มีดวงดาวให้มองหา
แม้ไม่มีโลกไม่มีเวลา     ขอเพียงว่ามีเธออยู่ก็พอ

ต้องทำใจของตน      เมื่อมีคนไม่รัก
จะได้ไม่ทุกข์หนัก      เพราะรักทำให้เจ็บ

ไม่มีอีกแล้วความรัก     ขอไม่ปักรักใครอีก
ถ้าหัวใจฉันมีปีก      ขอบินหลีกไปไกลๆ

กับความ..เหงา      กับความ..เศร้า
กับความเป็นเพื่อน      คอยเตือนให้คิดถึง

ยังไม่เคยรักใครเท่าคนนี้     ให้เขาหมดแล้วความรักที่มี
ต้องช้ำใจเพราะคำพูดคำนี้     คำพูดที่เขาบอกไม่รักเรา

หนึ่งวิ..เหมือนผ่านไปหนึ่งนาที    หนึ่งนาที..เหมือนผ่านไปหนึ่งคืน
หนึ่งคืน..เหมือนผ่านไปหนึ่งปี    หนึ่งใจนี้..มีเธอเพียงหนึ่งเดียว

ฉันเดินไปบนทางที่แสนเปลี่ยว    จึงมีเพียงฉันคนเดียวกับความเหงา
ไม่มีเหลือแม้เรื่องราวระหว่างเรา    มีความเศร้าอยู่เป็นเพื่อนเดินร่วมทาง

อันท้องฟ้าและสายน้ำที่กว้างใหญ่     มีดวงใจของฉันเฝ้าผกผิน
ติดปีกแล้ววิ่งไปเหินขึ้นบิน      แล้วถวิลหาสุขห้วงฟ้าไกล
สองดวงตาเฝ้ามองและจ้องจับ     หาความลับว่ามีอยู่แห่งไหน
ถึงจะอยู่สุดหล้าแดนฟ้าไกล      ให้สุขใจสมถวิลจินตนา

ตัวฉันนี้มีสิทธิ์คิดแค่เพื่อน      ไม่อาจเลื่อนขึ้นไปทำไม่ไหว
เพราะว่าเธอไม่คิดจะมีใจ      แล้วทำไมฉันนี้ต้องดิ้นรน

ขออำนาจคุณพระศรี ขอความดีในทั่วหล้า    ขอพรงามยิ่งฟ้า ขอจงมามีแด่เธอ
มอบให้ผ่านบทกลอน มอบอวยพรให้เสมอ    มอบไว้ให้แด่เธอ มอบเสมอในสิ่งดี
ความหวังทุกสิ่งให้ ความสุขไซร้บังเกิดมี    ความทุกข์ผ่านไกลที ความสิ่งดีจงมาเยือน
สุขนั้นมอบแด่เธอ สุขเสมอให้แด่เพื่อน    สุขใจมิลืมเลือน สุขเสมือนเราเคียงกัน...

อยากมอบสิ่งดีดีให้กับเธอ      อยากเสนอสิ่งนี้ให้เก็บไว้
อยากจะทำเช่นนี้ตลอดไป      อยากส่งใจไห้เธอผู้แสนดี

เหม่อมองฟ้าในค่ำคืนนี้      มองหาเธอคนดีที่ปลายฟ้า
กระซิบถามดวงดาราบอกฉันที

แม้เป็นเพียงภาพฝัน      แต่ภาพเหล่านั้นก้อยังอบอุ่น
ภาพฝันอันอ่อนละมุน      ขอเพียงแค่มีคุณก้ออบอุ่นใจ

คงสมควรแก่เวลา       ที่ฉันต้องรำลาในค่ำคืนนี้
เก็บรวบรวมความรู้สึกดีดี      รอคอยวันพรุ่งนี้ที่เรากลับมาเจอกัน

ถ้ามีหนึ่งล้านจะซื้อบ้านให้เธอ    ถ้ามีห้าหมื่นจะพาเธอไปซัวเถา
แม่ให้ 20 บาทจะพาเธอไปกินซาลาเปา    แต่ตอนนี้กระเป๋าเบา เหลือ 1 บาทเพจหาเธอ

หยิบกระดาษกับปากกา      เขียนคำว่าห่วงใย
ทุกข้อความที่อยู่ภายในใจ      ส่งผ่านออกไปสู่ปลายปากกา

เคยมีหวังแต่ครั้งนี้ฉันท้อแท้      ฉันอ่อนแอหมดกำลังสร้างหวังใหม่
ฉันเพียงหวังอยากให้เธอนั้นจริงใจ    แต่สุดท้ายเธอก้อไม่ต่างกับใครๆที่ไม่จริงใจกับฉันเลย

เหมือนฉันหยุดยืนอยู่กับที่      เดียวดายอยู่ตรงนี้กับความห่างเหิน
ขอโอกาสสักครั้งให้ฉันได้ก้าวเดิน    ลดช่องว่างความหมางเมินระหว่างเรา

ความรู้สึกเราคงตรงกัน     ก็ไม่รู้ว่าเริ่มผูกพัน ตั้งแต่เมื่อไหร่
รู้แต่เพียงจากวันนี้ไป     ความเหงาในใจ คงเจือจาง...

Run to me whenever you 're lonely    Run to me if you need shoulder

เอาความรักตั้งแล้วหารด้วยความไม่เข้าใจ   และนำความห่วงใยมาลบความคิดถึง
ก่อนจะนำความหวานมาหารความซาบซึ้ง   ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นเป็นหนึ่งหน่วยของความทรงจำ

ขอเพียงได้เก็บเธอไว้ในใจ      ขอเพียงได้พบพูดคุยเสมอ
ขอเพียงรอยยิ้มทุกทีที่เจอ      ขอเพียงมีเธออยู่ใกล้ใจก็พอ

เก็บมิตรภาพดี ๆ ไว้ในขวดโหล     เป็นใจดวงโต ๆ สีสดใส
แล้วปิดฝาพร้อมพกพาความจริงใจ     แถมด้วยความห่วงใยให้กับเธอ

กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องท้อ      กี่ทีแล้วที่รอแล้วผิดหวัง
 เพราะเธอนั่นแหละที่ทำให้ใจพัง    ต่อไปนี้ใจฉันไ่ม่ได้มีไว้ให้เธอ

กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องเสียน้ำตา     ที่เธอมาทำกับฉันอย่างนี้
 ถ้าอยากจะเลิกก็บอกกันดี ๆ     ฉันคนนี้จะหลีกทางให้กับเธอ

สายลมที่อ่อนไหวโชยพัด     ใบไม้โบกสะบัดปลิวไหวๆ
 สายลมก็เหมือนกับหัวใจ      อ่อนไหวง่ายดายอย่างเคย

ฟ้าที่ดูกว้างใหญ่        ดูสดใสอยู่เสมอ
ก็เหมือนกับฉันที่หัวใจมีแต่เธอ     สุขใจเสมอเมื่อได้อยู่ใกล้ๆกัน

จะมีใครบ้างไหม...สักคน     ที่จะเข้าใจถึงตัวตนของฉัน
มีไหมใครสักคนที่...รักกัน     มีไหมที่เข้าใจกันไม่ทำช้ำใจ
คงมีสักวันที่เธอจะเข้าใจฉันคนนี้    คงมีสักทีที่เธอจะหันมามอง
ไม่รู้อีกนานแค่ไหนเธอจึงจะสนใจคนอย่างฉัน   ช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าจะให้คอยอีกกี่วัน
ตัวฉันจะได้นั่งตั้งตารอ .... แต่เธอ

อยากรักเธอให้มากกว่าที่เป็นอยู่     แต่ไม่รู้ทำไมทำไม่ได้
อาจเพราะยังมีเงาของใครในหัวใจ     คนที่จากฉันไปไกลสุดตา
ฉันขอเวลาเธออีกหน่อยได้ไหม     ขอเวลารักษาใจให้หายเศร้า
ขอเวลาลบเลือนความเป็นเขา     ขอเวลาทำลายเงาในหัวใจ
หวังว่าเธอคงจะรอ       สิ่งที่ฉันขอไม่มากไปใช่ไหม
ถ้าเธอคิดว่ามีใจให้       ก็ขอแค่เวลาทำใจอีกไม่นาน

  ค่ำคืนดื่นดาวพราวพร่าง      ค่อนดึกเจียนสางสว่างฟ้า
เสียงเพรียกเรียกจากกีรติยา      เรียกร้องหาคนกวีที่เดียวดาย
เป็นนักกลอนนอนเปล่าก็เศร้าจิต     มาคิดคิดลองดูหรือสื่อความหมาย
ส่งกวีข้ามฟ้าดาราพราย      ถึงจุดหมายได้คำตอบก็ขอบคุณ

   ชำเลืองมองหยาดน้ำค้างบนใบหญ้า     ยามรุ่งทิวา
ประกายแสงพรายพร่า     ดูงดงาม
ด้วยความเล็กเด็กน้อยจึงค่อยถาม     โอ้เอ๋ยความงาม
ความระยับวับวาม      มาจากใด
คุณแม่ฟังยิ้มรับและเอ่ยไข      หยาดน้ำแห่งไพร
เสมือนเม็ดฝนใส      ที่พร่างพรู
ยามพายุมืดครึ้มทะมึนคู่      หยดน้ำจะดู หม่นหมอง
ไม่เหมือนอยู่อรุณกาล      ด้วยแสงแดดใบหญ้ามาประสาน
ดอกไม้เบ่งบาน       สกุณาขับขานเสียงดนตรี
 มิใช่เพียงหยดน้ำที่สดสี      ธรรมชาติมากมี
จะส่งเสริมความดี      ให้พริ้มเพรา
เด็กน้อยเอ๋ยมิใช่เพียงตัวเรา      ดีดั่งขุนเขา
จะถูกบดบังเงา      ด้วยสิ่งทราม
เหล่าเพื่อนมิตรเป็นพลังในยาม     ที่เราเอ่ยถาม
พร้อมจะมอบความหวังกำลังใจ     เพื่อพวกเราก้าวสู่วันฟ้าใส
สร้างโลกใบใหม่       ด้วยสองมือและหัวใจที่ใฝ่ดี

สุดปลายแสงแห่งอาทิตย์ที่สาดส่อง     สุดปลายฟ้าที่ก้อนเฆมอยู่เวหา
สุดปลายฝนที่ล่วงหล่นท้องนภา     สุดแต่ใจจะไขว่ขว้าหาตัวเธอ

  ไม่อยากเป็นกล้วยบวชชีข้างในหม้อ     ไม่อยากเป็นก๊าซปตท.ข้างในถัง
ไม่อยากเป็นเบียร์สิงห์ข้างในลัง     ขอแค่เป็นคนนั่งในใจเธอ

เพราะเธอคือคนนั้น     สำคัญนักคือความรักความฝันอันแสนหวาน
คือคนที่ฉันรอมานานแสนนาน    คือดวงมาลย์คือดาวประดับใจ

ต่อไปนี้อาจเป็นได้แค่เพียงเพื่อน      ไม่อาจเลื่อนไปจากใจคอยใฝ่หา
และยังคอยคิดถึงเธอ ตลอดมา     แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใด

 เธอไม่ใช่กุชชี่ที่แสนแพง     เธอไม่ใช่ยีฟแซงที่แสนหรู
เธอไม่ใช่มอสชิโนที่แพงสุดกู่     อยากบอกให้รู้ว่าเธอน่ารักยิ่งกว่า หลุยส์วิตตอง

จะขออยู่ที่นี่       ที่ซึ่งมีความพอดีในระยะทาง
ไม่ใกล้ แต่ก็ไม่ไกลห่าง      และไม่ลาร้างกันไปจนไกลเกิน

  เวิ้งน้ำกว้างใหญ่        เหนือขึ้นไปเป็นท้องฟ้า
ไกลที่สุดสายตา       ดังน้ำฟ้ามาจรดกัน
ความจริงนั้นไม่มี        ตรงที่สุดสายตานั่น
น้ำฟ้าต่างระดับกัน       มีความว่างกั้นอยู่ตรงกลาง
คงเหมือนเธอและฉัน      มีความไม่เข้าใจกันกั้นขวาง
ต่างคนต่างมองเป็นสองทาง      เกิดเป็นช่องว่างระหว่างสองใจ

อยากให้เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง     จะเห็นร่างของฉันบนเวหา
เพราะสายฝนที่ร่วงหล่นท้องนภา     คอยนำพาความห่วงใยไปให้เธอ

 ฉันรู้ ... ฉันเห็น       สิ่งที่เป็นไปทุกวันนี้
อยากพยายามทำความเข้าใจให้ดี     แต่ก็มีบางทีที่ลืมไป
ความรู้สึก... ถูกกดฝัง     ลึกสู่ก้นบึ้งของหัวใจ
คำถาม... หลอกหลอน...วนเวียนถามไถ่    เป็นไปได้ไหม ระหว่างฉันและเธอ
เป็นคนรู้จัก..เป็นเพื่อนหรือเป็นพี่     แต่ขอให้รู้ว่ามีความรู้สึกหนึ่งเสมอ
หากแม้วันใดเธอและเขาไม่เจอะเจอ     ฉันยังคอยห่วงใยเสมอ ไม่เคยห่างไกล
สำหรับฉัน ... มันไม่ง่ายที่จะยอมรับใครมาเป็นหวานใจ   แต่เธอคนนี้..ฉันอยากให้เป็นให้ได้
แม้จะเจ็บปวด..ลำบากเพียงใด..จะอดทน    แม้จะเนิ่นนานแค่ไหน...จะคอย

อยากมอบสิ่งดีดีให้กับเธอ      อยากเสนอสิ่งนี้ให้เก็บไว้
อยากจะทำเช่นนี้ตลอดไป     อยากส่งใจไห้เธอผู้แสนดี

อยากขอบใจที่ส่งใจให้เสมอ      อยากพบเจอคนที่คอยเฝ้าห่วงหา
อยากกระซิบบอกเธอทุกเวลา     อยากบอกว่าเธอเปรียบดั่งลมหายใจ

ถ้าอยู่ปารีสจะซื้อน้ำหอมมาฝาก    ถ้าอยู่เดนมาร์กจะซื้อนมมาให้
ถ้าอยู่เกาหลีจะซื้อโสมมาฝากหวานใจ    แต่ตอนนี้อยู่เมืองไทยเลยได้แค่ส่งใจมาให้เธอ

วันนี้เป็นวันดี      ฉันก็เลยมีหัวใจจะให้
อย่าถามเลยนะว่าเนื่องในโอกาสอะไร    ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้เป็นวันดี

เพจมาทักทาย      ย้ำว่าไม่ห่างหายไปแห่งไหน
ยังคิดถึง ยังห่วงหา ยังห่วงใย     ยังเป็นแรงใจให้ทุกครา

ฝากความห่วงใยไปทางเพจเจอร์    รบกวนโอเปอเรเตอร์ช่วยส่งให้
ตอนนี้ข้อความกำลังบินไป     อีกไม่นานเท่าไหร่คงถึงเธอ

เธอรู้ไหมว่าฉันยังอยู่     ยังคอยเฝ้าดู
ใจฉันยังห่วงเธอเหมือนเดิมไม่คลาย    เธอรู้บ้างไหมว่าใครคนหนึ่งดีใจที่สุด
เมื่อเห็นภาพเธอเป็นสุขใจ

กลางคืนโทรฟรี      กลางวันนาทีละบาท
ล้านครั้งก็หลายบาท     ทำให้เราต้องพรากจากกัน

ไม่มีดอกไม้ช่อโตจะมอบให้     ไม่สามารถหยิบเดือนและดาวมากองไว้ตรงหน้า
มีความจริงใจเสมอมา     และเป็นห่วงทุกคราที่เราห่างกัน

มีเรื่องราวเกี่ยวกับเธอเป็นโหลๆ      สั่งสมในหัวใจดวงโตๆดวงนี้
ช่วงเวลาที่ดีที่สุดของวันนี้       คือทุกนาทีที่เธอคนนี้อยู่ในใจ

ขอบคุณที่โลกหมุนและคุณยังมีฝัน     เราจึงได้พบกันให้ความฝันได้เจอใจ
ขอบคุณที่โลกกว้างมีที่ว่างให้ก้าวไป     มีถนนให้เดินไกลให้หัวใจได้โบยบิน
ให้ดวงตาเห็นดวงดาว      ให้สองเท้าเธอเหยียบดิน
ให้สองหูเธอได้ยินเสียงเรียกร้อง    ของหัวใจ

อยากให้เธอเชื่อฉันได้หรือปล่าว     ไม่มีสาวคนไหนๆเพจกลอนนี้มาให้
เป็นถ้อยคำเรียบเรียงมาจากใจ     อยากจะเก็บไว้ให้เธอคนเดียว

ไม่มีคำพูดดีๆจะกล่าวขาน      ไม่มีคำพูดหวานๆจะกล่าวให้
แต่มีสิ่งหนึ่งอยากให้เธอเข้าใจ     คือห่วงใยเธอนะจ๊ะ....คนดี

ถ้าฉันมีรถไฟแห่งความฝัน       จะชวนเธอไปด้วยกัน...จะไปไหน
มีที่นั่งสำรองสำหรับสองหัวใจ      รับประกันความอบอุ่นไว้ใจให้เธอ

ความรู้สึกดีๆที่เคยให้      ไม่เคยจางหายไปจากใจฉัน
และยังมีให้เธออยู่ทุกวัน      พร้อมความรู้สึกสารพัดสารพัน
ที่เกินความรู้สึกฉันจะบรรยาย

หากมีที่ไว้ให้แค่สอง       ฉันคงต้องขอจองจะได้ไหม ?
ให้เธอนั่งข้างมองฟ้าไกล       ส่วนตัวฉันนั่งหลับในใกล้ๆเธอ

เป็นเก้าอี้ยังมีสี่ขา       เป็นกีตาร์ยังมีหกสาย
เป็นเจ้าหญิงยังมีเจ้าชาย       ตัวฉันเดียวดายยังมีเธอ
หากเก้าอี้มีสามขา       หากกีตาร์มีห้าสาย
หากเจ้าหญิงไม่มีเจ้าชาย       คงเป็นวันที่ฉันตายจากเธอ

ในเวลาที่ห่างกันแสนไกล       ยังมีเธอปรากฏในใจใกล้ๆกัน
ให้ความรู้สึกอบอุ่นทุกคืนวัน      เหมือนฉันนั้นมีเธออยู่ข้างกาย

ใครบอกคิดถึงเธอ       แค่อยากเจออยากเห็นหน้า
ใครบอกว่าอยากมา      บังเอิญน่าไม่ตั้งใจ
ใครบอกว่าฉันหวง      แค่อย่าควงกับใครไหน
ใครบอกว่าห่วงใย       แค่กลัวภัยจะใกล้เธอ
ใครบอกว่าฉันหลง      แค่ซื่อตรงมั่นคงเสมอ
ใครบอกว่าละเมอ       แค่แอบเพ้อเพราะเผลอไป
ใครบอกว่าหมายปอง      แค่แอบจองผิดตรงไหน
รักเธอก็ไม่ใช่         แต่ทั้งใจให้หมดเลย

ถ้าหากแผ่นฟ้าคือกระดาษ       ฉันจะวาดหัวใจให้เท่าฟ้า
ระบายด้วยความอาทรและห่วงหา     ให้รู้ว่าเธออยู่ไม่ไกลเกินห่วงใย

อยากเป็นไอ้มดแดงมีแก้มแดงๆใสๆ      แล้วเธอหล่ะอยากเป็นอะไร ?
เป็นหมูพีจังดีไหมจะได้สู้กัน

เห็นเพื่อนๆมีแฟนกันเป็นล้าน      บางทีเลยนึกพาลดินฟ้า
เรื่องอะไรให้หัวใจฉันมา      แล้วไม่หาคนตามมาเป็นคู่ใจ

ขอเพียงมีเธออยู่        ให้ใจรับรู้ถึงความอ่อนหวาน
ใครอื่นหมื่นแสนฉันไม่ต้องการ     เพียงมีเธอเท่านั้นฉันพอใจ

อยากจะเป็นสบู่ให้เธอล้างหน้า      อยากจะเป็นดวงตาให้เธอมองเห็น
อยากจะเป็นทุกอย่างที่เธออยากให้เป็น     อยากให้เห็นว่าฉันทำเพื่อเธอ

ขอใครสักคนได้ไหม       ที่จะทำให้ใจดวงใจดวงนี้มันสดใส
แค่มีความรักและความจริงใจ     แค่นี้ใจมันก็เบิกบาน

ฝากบัญชีความคิดถึงไว้ที่ธนาคาร      พร้อมกับถ้อยคำหวานๆเก็บไว้
ดอกเบี้ยที่ได้คือความห่วงใย      หากเธอต้องการเมื่อไหร่เบิกได้ทันที

ขอขอบคุณการสื่อสารแห่งประเทศไทย    ที่ช่วยโยงใยให้คนไกลคนนี้
ฝากความรู้สึกดีๆ       ให้เธอคนดีคนนี้คนเดียว

อยากบอกให้รู้ว่า      เธอคือสิ่งที่มีค่ายิ่ง
หาซื้อไม่ได้ตามเมอร์รี่คิงส์      แม้ที่นั้นจะมีทุกสิ่งให้เลือกสรรค์

มีกลอนซึ้งๆมาให้เธอ      แทนคำขอบใจจากใจฉัน
มันมีค่าและสำคัญ       เพราะว่าเธอนั้นสำคัญเสมอมา

แบล็คเฮทให้คำสัญญา      สุนิตาถามว่าพรุ่งนี้จะรักฉันไหม
เจมส์บอกว่าไม่อาจเปลี่ยนใจ      และจะไม่มีใครนอกจากเธอ

ฝากหัวใจไว้ให้สัญญาได้ไหม      จะรักษาไว้อย่าให้มันเจ็บปวดกลับมา
อย่าให้เจ้าของเสียน้ำตาที่ไว้ใจ

มอบกุหลาบแถมด้วยความรัก     บรรจงปักในแจกันใบใหญ่ๆ
ให้เพื่อนคนดีที่อยู่ห่างไกล      ได้คอยชื่นใจไปทุกคืนวัน

เธอสำคัญสำหรับใครฉันไม่รู้      เธอสำคัญสำหรับใครฉันไม่หวั่น
เธอสำคัญสำหรับใครไม่สำคัญ      เธอสำคัญสำหรับฉันเท่านั้นพอ

อยากเป็นพ่อมดตัวน้อยๆ      มีเวทมนต์นิดหน่อยไม่มากหลาย
เอาพอเสกให้ก้อนหินละลาย      ถ้าทำได้จะเสกเธอก่อนเลยคนดี

อยากเป็นเพจตัวน้อยของคนดี     จะได้มีเวลาอยู่ใกล้ๆ
และคอยกันไม่ให้ใครๆ      เพจหวานๆมาให้เธอ เพราะฉันจะเก็บไว้เพจคนเดียว

มีเงินซักสิบล้าน       ค่อยมีบ้านซักสิบหลัง
ให้มีรถซักพันคัน       ไม่เท่าฉันมีเธอคนเดียว

เอาความรักบรรจุใส่คอมพิวเตอร์     ส่งเลเซอร์ความห่วงใยจากใจฉัน
เอาทั้งสองมารวมไว้เข้าด้วยกัน     ผ่านอินเตอร์เน็ตจากใจฉันไปใจเธอ

ขอบคุณฟ้าที่ให้ฉันได้พบใครคนหนึ่งนั่นคือเธอ     ได้มาเจอคนดีๆคนหนึ่งคอยช่วยเป็นแรงใจ
หากใครถามฉันว่าพ้นเรื่องร้ายได้อย่างไร    ฉันตอบไปทุกครั้งว่าฉันยังโชคดีที่มีคนๆนั้นก็เธอ

Rose is red.       Violet is blue
Sugar is sweet       But not as sweet as you.

รับรู้ได ้กับความรู้สึกว่าห่วงใย     รับรู้ได ้กับความรู้สึกว่าห่วงหา
รับรู้ได ้กับความอาทรในสายตา     มันมีค่าที่ฉันควรจดจำ

Looking in the sky      only star can be seen
however,in between      I have seen you

สร้อยอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง     อาจหวานซึ้งเท่าใจใครคิดฝัน
อาจเป็นเธอก็ได้นวลอนันต์     จากใจฉันคนนี้ที่ตอบเธอ

เพราะว่ารัก รักมาก มิอาจเอ่ย     หากเฉลย ทรามเชย คงหลบหน้า
จะขอเก็บ ถ้อยเอาไว้ ในอุรา      เก็บวาจา คบเพียงเพื่อน ตลอดไป

ดาวที่สูง สวยอยู่ ที่ปลายฟ้า      จะคว้ามา ครองครอบ ควรไฉน
ต่ำเพียงพื้น ไม่ควรคู่ ขอตัดใจ     ไม่อยากให้ ดาวต้องต่ำ เพียงกรวดดิน

ให้คุณสุขสมหวัง       มีพลังอย่างเต็มที่
ให้คุณงามความดี       สนองตอบในเร็วไว

วันเกิดของเธอคนดี      ไม่ว่าวันนี้วันไหน
จะปีนี้หรือปีใด       ความสุขใจไม่จืดจาง
 

ไม่มีช่อดอกไม้มามอบให้      มีเพียงความห่วงใยส่งไปหา
มองสิคะ...มองเมฆบนท้องฟ้า     จะเรียงเป็นคำว่าhappy birthday
 

หวานใด หวานเท่า หวานเจ้า หวานจิต     งามพักตร์ งามพิศ งามจิต งามขวัญ
ห่างเจ้า เพียงนิด เฝ้าคิด ถึงกัน     รอคืน รอวัน พบกัน ฉันเธอ

ฉันรู้ ฉันเห็น...       สิ่งที่เป็นไปทุกวันนี้
อยากพยายามทำความเข้าใจให้ดี     แต่ก็มีบางทีที่ลืมไป
ความรู้สึก...       ถูกกดฝังลึกสู่ก้นบึ้งของหัวใจ
คำถาม ... หลอกหลอน...วนเวียนถามไถ่    เป็นไปได้ไหมระหว่างฉันและเธอ
เป็นคนรู้จัก ... เป็นเพื่อนหรือเป็นพี่     แต่อยากให้เธอรู้ว่า...มีสิ่งหนึ่งเสมอ
หากแม้วันใดเธอและเขาไม่ได้เจอะเจอ    ยังมีฉันคอยห่วงใยเสมอไม่เคยห่างไกล
สำหรับฉัน มันไม่ง่ายนักที่     จะยอมรับใครให้มาเป็นหวานใจ
สำหรับเธอคนนี้ ...       อยากให้เป็นให้ได้
แม้จะลำบากแค่ไหน...ก็จะอดทน     แม้จะเนิ่นนานแค่ไหน....จะรอ

ถ้าหากฟ้าถาม...ว่าคิดถึงเธอไหม     ตอบจากหัวใจ...สุดที่จะทำได้
ถ้าหากฟ้าบอก...ต้องพรากจากเธอไปไกล    จะถามฟ้า..พาเธอไปไหน จะตามไป คอยห่วงใยดูแล
 

กลับสู่เมนูหลัก